Malaría og martraðir

Við Magnús erum nú búnir að sprauta okkur bak og fyrir til að fyrirbyggja alls konar óværu. Í bak og fyrir er þó kannski ofmat. Sökum bágs fjárhags skiptum við sjúkdómum í tvo áhættuflokka: þá sjúkdóma sem hljóma alveg hræðilega og við erum skíthræddir við og þá sem hljóma sakleysislegar og við teljum að við getum leikið á. Sjúkdómar þeir er sakleysislegir virðast hræða okkur ekki vitund og græddum við fúlgur fjár á því að sleppa þeim aumu sprautum er annars hefðu varið okkur fyrir þeim. Dæmi um þá sjúkdóma sem við tökum sjénsinn á eru lifrarbólga b, kólera, stífkrampi og hundaæði. (Til fróðleiks má nefna að ef maður er bitinn... nú eða bara rispaður af dýri sem er sýkt af hundaæði eru afleiðingarnar þær að heilinn þenst út og kremst inn í hauskúpunni... en hver hefur ekki lent í slíku?)

Enn áttum við eftir að versla malaríutöflurnar góðu. Tvær gerðir taflna koma til greina. Báðar hafa þær aukaverkanir. Sú fyrri kostar fjögur þúsund krónur skammturinn og þær aukaverkanir sem fylgja henni eru þunglyndi og martraðir. Sú seinni ber þær skelfilegu aukaverkanir að hún kostar heilar 30. þúsund krónur!

Það þarf kannski ekki að koma neinum á óvart að ég er strax farinn að kvíða afrísku nóttunum.

Athugasemdir

[Davíð Már Kristinsson (IP-tala skráð) 21.6.2008 kl. 00:14]

Veistu deili á því hvort títtnefndur Magnús hafi séð kvikmynd Þráins Bertelssonar frá ´89, Magnús?